6-01-01 en 7-01-01

6-01-2010.

Vroeg opgestaan voor alweer een overheerlijk ontbijt; Bananatoast en koffie. De warme zon lokte ons om buiten, op het domein, ons ontbijt te nuttigen. We kregen veel bekijks van de voorbijfietsende schooljeugd. Na ons ontbijt kwam een hele meute schoolboys en fathers op ons afgestormd voor een fotoshoot, met de alweer prachtige Saartje, maar niemand wou op de foto met haar, helaas,.... :( . In tegenstelling tot Lien,Willem en Kathleen, waar iedereen mee op de foto wou en die de massa moesten ontvluchten onder begeleiding van de fathers. Pater Van Nuffel sj liet zich gewillig fotograferen met zijn Oilsjterse vrienden. Met de wind vanachter stapten we in de bus richting Ranchi, voor een onvergetelijke reis vol bobbels en stof. Onze eerste stop was bij een wisdom council-group van Pater Marc De Brouwer sj, in the middle of nowhere. We mochten vragen stellen in de te warme Indische winterzon, waardoor Lien eruit zag als een tomaat, die Kathleen lekker vond. De mensen boden ons een beker water aan dat verdacht leek op thee, volgens Willem. Na hele boeiende uitleg van Pater De Brouwer en zijn groep tribals, kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld in een zilveren schotel, zegt Lien toch,. Onze nieuwe vriend Geert Maes vroeg ons om Flairs en Joepies en Girlz en Humo's. Hij vroeg ons ook allerlei ander spullen zoals wc-papier, kussentjes en handwashgel. Zie www.junglekids.be voor verdere info over zijn projecten in Chatisghar, een andere staat waar de Tribals de meerderheid vormen. Hierna reden we voort naar Ranchi, om daar de heilige yogatempel te bezoeken. Meerdere grote yogameesters hebben daar gemediteerd, waaronder Yogananda. Een warme maaltijd wachtte ons op in het klooster, tesamen met een heerlijke chocoladetaart. De quiz van Lien en Laura, zetten we voort en de groep van Mr.Podevijn won deze met glans. Hierna gingen we allen slapen.

7-01-2010

Weeral vroeg opgestaan. Na een vluchtige, doch smakelijk, ontbijt vertrokken we naar de pater provenciaal, de hoogste jezuiet van de provincie Djarkhand. Na deze leerrijke ontmoeting, reden we naar een supermarkt, waar we onze voedselvoorraad insloegen voor de vlucht naar New Delhi. Deze vertrok om 14u vanuit het kleine vliegveld van Ranchi. Na een korte vlucht landden we voor de tweede maal in New Delhi , Indira Ghandi Airport. Daar namen we de bus richting het Regent Hotel. Dit is het hotel waar we eveneens de eerste twee nachten verbleven. Daar zitten we nu, deze blog te typen. Het wordt onze laatste nacht in India, wat ons allen een zeer bedroevend gevoel geeft. Morgen een zeer zware dag en nacht voor de boeg, maar misschien zit er nog een vluchtig bezoekje aan Istanbul in.

Vele groetjes vanuit India voor de laatste keer,

Lien,Willem en Kathleen.

05/01/2011

Hearty welcome
Na een relatief lange nachtrust staat alweer een nieuwe dag op ons te wachten.
Ook vandaag weer niet veel nieuws op ons bord bij het ontbijt. Maar goed, des te meer kunnen we dromen en praten over het eten dat we thuis ongetwijfeld zullen krijgen zondagavond.
Vervolgens leidde Father Salomo ons rond op de campus, waar zowel het schoolgebouw als de verblijfplaats van de paters en die van de jongens zich bevinden. Ondanks ongeveer hetzelfde aantal leerlingen als bij ons op school, was hun complex toch merkelijk groter.
Hoewel we hier al meerdere keren verwelkomd waren, toch werden we om 11 uur verwacht in het stadion van de Sint-Ignatiusschool. Al dansend, traden we het stadion binnen waar zowat de hele school ons enthousiast toejuichte. We kregen de ereplaatsen toegewezen en het programma voor het komende anderhalf uur werd ons medegedeeld. Het klonk allemaal zeer veelbelovend. Na het welkomstwoord, kregen we een lied te horen van de jonge priesters in opleiding, gevolgd door een traditionele dans van de tribals die men normaliter uitvoert aan het begin van het regenseizoen. Verder kregen we ook wat uitleg over de school zelf en was er interactie met de leerlingen via vraag-en-antwoord. Als blijk van dank voerden we zelf ons voorbereide dansje uit, wat met luid geklap onthaald werd door de leerlingen. Jammer genoeg kwam ook aan deze fijne "show' een eind. Nog wat handjesschudden en foto's nemen en dan was het tijd voor het middagmaal.
Gezien het enorme verlangen naar spaghetti, na de immense teleurstelling van gisterenavond (de toen beloofde spaghetti leek verdacht veel op de rijst van 's middags), besloten Heleen, Laura en Alicia zelf het heft in handen te nemen en de chef in de keuken bij te staan. Het resultaat mocht er zijn. Tot onze (en vooral Toms) grote vreugde, had men speciaal voor zijn verjaardag een taart uit Ranchi laten overbrengen. Genoeg over het middagmaal.
Terug naar de essentie, samen met Father Blacius vertrokken we naar een dorpje waar we een waterproject, mogelijk gemaakt door Broederlijk Delen, bezocht hebben. We werden rondgeleid en overladen met talloze groenten door de plaatselijke dorpsbewoners. Het was fijn om eens te zien hoe alles in zijn werk gaat.
We zetten onze tocht verder en kwamen terecht bij een zustergemeenschap, waar eveneens recent een waterproject opgericht was. Een van de zusters verwelkomde ons hartelijk en gaf ons thee en koekjes. Einde van de activiteiten voor vandaag.
Aangekomen op het domein, kregen we wat vrije tijd en maakten we ons klaar voor het avondmaal bij de paters. Het eten viel goed mee en ook de sfeer was best gezellig.
Nog even de tijd nemen om de blog bij te werken en na een gevecht met het muskietennet, tijd om te gaan slapen.
Veel liefs,
Jasper (typwerk) en Ann-Sophie (tekst).

30,31-12-2010 en 1-01-2011

30-12-2010
Om 8 u vertrokken uit Varanasi naar Bodh Gaya, onderweg moest een islamitische, door water omgeven, mausoleum het ontgelden aan onze fototoestellen. Via stoffige wegen kwamen we uiteindelijk aan om half drie in Bodh Gaya waar we hartelijk ontvangen werden. Na ons verfrist te hebben en een kleine maaltijd benut te hebben, namen we een pauze en oefenden onze kampdans waar Lien en Willem hun hoofd tegen elkaar stootten en Saartje haar (compleet) belachelijk maakt met haar fantastische danskunsten. Hiermee kan ze echter niet lachen aangezien ze achter ons zit en ons bespiedt. Om halfzes vingen we een glimp op van de almachtige,alwetende Karmapa op bij de oude Tibetaanse tempel. De Karmapa is de spirituele leider van het Tibetaanse boedhisme. Hierna gingen we naar de Bodhiboom en iedereen voelde de energie door zich stromen. Zeer rare ervaring. En dan gingen we naar het hotel en namen een welverdiende rust!


31-12-2010

De laatste dag van het oude jaar, ook wel oudejaarsavond genoemd. Na een heerlijk ontbijt vertrokken naar de nieuwe Tibetaanse boedhistische tempel (niet dezelfde als die van gisteren!) en daarna naar de Japanse en daarna naar de Butaanse tempel. Want elk boedhistisch land heeft hier een soort ambassade in de vorm van een tempel. Om kwart voor 12 hadden we een afspraak met de mysterieuze Karmapa, die ons een mooie zegening gaf en een korte speech over wereldvrede. Zelfs de meeste boedhisten hebben de kans niet ook deze alwetende Tibetaanse monnik te ontmoeten en laat staan te spreken met hem. Wij voelden ons dus uitverkoren en gelukkig. Vervolgens trokken we terug naar het hotel voor de lunch. We hadden pauze tot 16u en de meesten onder ons keken naar The Pirates Of The Carribean: The Curse Of The Black Pearl. Daarna zetten we onze spirituele,boedhistische,verrijkende,zeer vermoeiende en zeker de moeite waard, verkenningstocht verder beginnend bij de Thaise tempel, gevolgd door de Taiwanese tempel en tot slot betraden we met tranen in de ogen de allerlaatste,prachtige,oogverblindende, Chinees boedhistische ( Chinees boedhisme heeft namelijk andere spirituele leiders) tempel. Een moment met heel veel emotionele waarde voor de hele groep. Hierna gingen we terug naar onze favoriete boom voor een groepsfoto, die gisteren mislukt was door de inheemse boedhistische inboorlingen. Deze keer lukte echter wel maar de boom was versperd door de security van onze grote vriend, de Karmapa. Dan maar een groepsfoto van de goudtoppige tempel. Hierna kregen we shoppingtime die iedereen nodig had.

En dan namen we de bus naar ons hotel, waar een prachtige oudejaarsavond buffet ons toelachtte. Na dit hoogtepunt van onze reis, speelden we black box in afwachting van het nieuwe jaar. Vuurwerk en champagne knalde en we sprongen van onze stoel en waren juist op tijd bij het vuurwerk om het nieuwe jaar in pracht en praal te vieren.


01-01-2011

Het nieuwe jaar, wat zal het brengen? Een olifant was de wens van velen.
Opeens verscheen een olifant in de verte en wandelde voorbij onze bus, sommigen , we noemen geen namen, doken weg onder een stoel, en anderen, waaronder wij, sprongen uit de bus en verdrongen de olifant terug naar waar van hij kwam met onze fototoestellen.
We namen de bus richting Ranchi, onderweg een Boedhabeeld, en wat plaspauzes en dan nog natuurlijk het onderhandelen met de plaatselijke grenswacht, na een 1,5 u gewacht te hebben. Om 5u kwamen aan in het klooster, waar we hartelijk ontvangen werden met bloemen en warm water. Na het avondmaal gingen we slapen.

Groetjes van het duo Willem en Lien.







.

2 , 3 en 4 januari 2011

Zondag 2 januari 2011
Dag liefste mama`s en papa`s, broers en zussen, familie en vrienden ,
Hier zijn Sofie en Saartje met maar liefst 3 verslagen rechtstreeks vanuit India!
De wekker ging reeds af om 5.30u , dus lang uitslapen zat er alweer niet in.
We gingen een misviering bijwonen die gegeven werd door pater Lakra. Schoenen uitdoen is intussen al een gewoonte geworden en toen we binnenkwamen konden we meteen de mooie liedjes horen. De zusters waren erg blij dat we erbij waren.
Om half acht konden we eindelijk ontbijten. Velen van ons hoopten op een boterham met choco, maar opnieuw moesten we het stellen met toast, banaan en water.
In de voormiddag bezochten we het Lepra-instituut te Ranchi.
We kregen een hele rondleiding van de zuster die daar werkte. Het hele gebouw hing vol met foto`s van pater Damiaan en moeder Theresa, en sommige melaatsen huilden van geluk omdat wij ze van zover kwamen bezoeken. We hadden een hele shock verwacht maar dankzij de hygiene ( op de e moet een trema maar deze is onvindbaar op het Qwerty-toetsenbord) en de goede verzorging viel dat beter mee dan verwacht. Op het eind overhandigden we een cheque . Een andere non nam in naam van de hoofdzuster de cheque hartelijk in ontvangst. Leuk te zien waar een deel van ons hardverdiende geld naar toe ging.
In de namiddag waren we uitgenodigd op een nieuwjaarsfeest van de familie van pater Lakra. Aangezien diens broer een week geleden aan longkanker overleden was, verwachtten we een bedrukte sfeer maar niets was minder waar: we werden hartelijk ontvangen , kregen uitgebreid eten aangeboden en we vermengden ons met de familie. Zo hebben wij er een nieuwe pennevriendin bij: Priti Lakra zal ons allen verjaardagskaartjes sturen en ze begon zelfs spontaan te zingen wanneer we vertelden dat Willem de dag nadien jarig was.
Na het avondeten hadden Laura en Lien voor een avondactiviteit gezorgd: ze organiseerden een quiz. Omdat iedereen moe was na ronde twee, is de uitslag nog niet bekend, maar jullie worden zeker op de hoogte gehouden! :-)

Maandag 3 januari 2011

Precies 17 jaar geleden werd Willem Theus op de wereld gezet en dat konden we niet ongemerkt laten voorbij gaan ! Hij ontwaakte door ons engelengezang om 25 na zeven : alle meisjes zongen rond zijn bed `Het is een dag die je normaal alleen in Belgie (nog steeds geen trema gevonden) viert...Het is een dag die wordt bezongen in ons prachtig lied...Het is een dag waarvan je dacht dat je`m nooit met ons beleven zou...maar vandaag beleef je hem in Indiaaaaa!` . Omdat de wekker van de jongens pas vijf minuten later afging werd dit door zijn kamergenoten maar weinig toegejuicht. Nadat de pakjes overhandigd werden gingen we ons wassen. Omdat er geen douches maar emmers waren, was dit ook een hele belevenis.
In de ochtend bezochten we Boys Town : een weeshuis enkel voor jongetjes. Onze voorgangers werden toen ontvangen door pater Vic Van Borkel sj , maar jammer heeft deze man het leven moeten laten op 18 januari 2010. Nu was het pater Francken die voor de rondleiding zorgde. Zo`n 750 jongens worden er opgevangen en verzorgd! Ze overhandigden ons bloemetjes (die we met spijt in het hart niet kunnen meenemen naar huis) en zongen liedjes voor ons. Ook hier zal ons geld goed gebruikt kunnen worden! In de namiddag wachtte ons een superlekkere verrassing : een gigantische chocoladeverjaardagstaart.
Tijd voor de transfer naar Gumla! Hoewel men ons verzekerd had dat de busrit door de verbeterde wegen maximum twee uur zou duren, duurde de rit op zijn minst 3uur. Ons hoor je echter niet klagen: je kan niet elke dag genieten van zo`n uitzicht. Zelfs de plaspauzes waren memorabel ( bv. twee koeien en geitjes die plots voor je achterwerk voorbijwandelen).
Om 18uur kwamen we toe in Gumla, waar de bevolking reeds vol ongeduld op ons stond te wachten. Dansend gingen we naar ons slaapvertrek ( dat comfortabeler bleek dan we hadden gedacht), waar onze voeten en handen gewassen werden.
Iedereen had zin om eens vroeg onder de wol te kruipen , afgezien van jarige Willem, maar uiteindelijk kon ook hij de slaap goed gebruiken.

Dinsdag 4 januari 2011

Drie redenen om te vieren vandaag: de naverjaardag van Willem, de voorverjaardag van Tom en een prachtige dag in Gumla! We konden genieten van bijna twaalf uur slaap en dat was aan iedereen te merken: goedgezind en actief konden we aan de dag beginnen. We kregen uitleg over de Arouse-projecten, die opgestart zijn door de fantastische pater Van Nuffel sj. Als Aalstenaar is hij geboren en getogen. Net als Saartje nu, was hij een leider in KSA Sint-Jozef Aalst. Ondertussen is hij al 58 jaar werkzaam in het prachtige India. Hij heeft indrukwekkende dingen verwezenlijkt: Women Self Help Groups , zijdeprojecten, kinderopvang, Fruit Preservation, een succesvolle school computerlessen inbegrepen, een heel tribal-museum... Dit wouden we natuurlijk steunen en toen Tom hem de cheque overhandigde, bedankte Pater Van Nuffel sj ons warm.
Deze morgen hebben we het kinderopvangproject bezocht. Bij onze aankomst werd er alweer gedanst en gezongen (misschien een ideetje voor onze aankomst in het Aalsterse station?) en de kindjes zongen ook liedjes voor ons, wat velen superschattig vonden. Deze namiddag werden we ondergedompeld in de cultuur van de tribals : we zagen onder meer de instrumenten die ze gebruiken om te jagen, vissen, koken... in het tribal-museum. En dan hadden we nu de tijd om even op de computer te gaan. Deze tijd hebben wij met plezier aan jullie besteed!

We genieten van elke seconde. Ongelooflijk veel groetjes van het wondermooie, adembenemende, fantastische, onvergetelijke .... India !

Saartje, Sofie en Alicia ( die meeschreef bij het verslag van 4 januari)

29-12-2010

Liefste bloggers,
het was een onmenselijk uur om op te staan maar het was de moeite waard!
We geraakten binnen in de tempel op de plaats waar Shiva zich voor het eerst een werelds leven aanmat omdat hij zou trouwen met Parvati. Normaal mogen niet-hindoes hier niet binnen maar connecties doen veel. Met natte voeten verlieten we dan dit Mekka van de hindoes. Na het ontbijt vertrokken we naar een soefitempel die nog in aanbouw was en nadien de temel van de apengod Hanuman. Lunchen deden we in een plaatselijk restaurantje. Hierna bezochten we nog het fort van de Maharadja. Dit was supermooi maar nogal in vervallen staat. In het reisbureau kregen we de zegen van de hoogste Brahman van Varanasi. Daarna het hoogtepunt van de dag, een boottocht op de Ganga waarop we een kaarsje lieten wegdrijven met een wens en we een ritueel bekeken hebben waarmee men moeder Ganga vereert. Hierna aten we in hetzelfde restaurantje als 's middags en hier was ook de mogelijkheid om henna te laten zetten.

Tina & Evelien

zevenentwintig december tweeduizend en tien

Beste bloggers,
zoals verwacht was deze treinreis om niet snel te vergeten...
Wanneer we aankomen bij het station is het al zeer donker, de valiezen worden uitgeladen
en onmiddellijk vormde er zich een groepje mannen rondom ons. Dragers.
Ze droegen een soort van tulband op het hoofd waarop ze wel twee valiezen plaatsten. Iedereen stond verstomd toen we dit zagen. het werd snel duidelijk dat alleen de lagere klasse van het treinverkeer gebruik maakte. Velen gebruikten het station als slaapplaats en ook een koe had er haar intrek genomen. Het perron was omgeven door de ratten, niet alleen op de sporen waren ze te zien maar ook op de leidingen boven ons hoofd. In de trein zelf zaten natuurlijk ook ratten en ander ongedierte zoals kakkerlakken en een muis in Laura haar bed. Om half 5 moesten we al opstaan om om 5 uur af te stappen in Varanasi. Nadat we ontbeten hadden zijn we naar Sarnath gereden en hebben we een jaintempel bezocht. We hebben de overblijfselen van het eerste boedhistisch klooster bezocht, waar Boeddha begon te prediken. Op de terugweg zijn we gestopt bij een zijdespinnerij waar we konden zien hoe die sjaals gemaakt worden. Nadien konden we dan ook uitgebreid aankopen doen. Terug in het hotel hebben we gegeten en zijn we vroeg gaan slapen want de volgende dag was het al om 4.30 op te staan!

Tina, Heleen & Evelien

27-12-10

Beste ongeruste mama`s en papa`s,

Door de drukke dagen zitten we wat achter met de blog maar dat zullen we nu ruimschoots inhalen, of toch proberen ;)

27 december was de dag waar we allen naar uitkeken: we gingen naar de Taj Mahal!

We hadden de Taj Mahal al vanuit de bus gezien maar toen we er voor stonden was het nog adembenemender dan verwacht. Om het reusachtige gebouw niet te beschadigen, moesten we oranje beschermers over onze schoenen dragen. Er werden honderden foto`s getrokken die jullie allemaal wel te zien zullen krijgen.

Daarna gingen we naar het rode fort, waar de opdrachtgever van de Taj Mahal door zijn zoon werd opgesloten en zijn laatste dagen doorbracht met zicht op de Taj Mahal, de rustplaats van zijn geliefde.

Na een vegetarische maaltijd in open lucht bezochten we Fatehpur Sikri,

een poging van keizer Akbar de Grote om een nieuwe hoofdstad te vormen. Jammer genoeg was het een mislukte poging door een tekort aan watervoorziening in deze streek.

Hij bouwde hier voor elk van zijn 3 vrouwen een complex.

Fatehpur Sikri is een combinatie van zowel het wereldlijke, als het religieuse.

Na het avondeten vertrokken we naar het station om met de nachttrein naar Varanasi te gaan, maar dat is een hoofdstuk apart! :)

door Caroline, Alicia en Lut